بررسی کیفیت مراقبت های پس از زایمان در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شهید بهشتی در سال 1382

سابقه و هدف: امروزه در کشور ما مشکلات و عوارض دوره پس از زایمان مسوول حدود نیمی از مرگ و میر مادران می باشد. با وجود اینکه امروزه اغلب مادران به خدمات زایمانی دسترسی دارند ولی به نظر می رسد که توجه به کیفیت این نوع خدمات کافی نیست که همین امر می تواند به مرگ مادران منجر شود. به همین دلیل، تحقیق حاضر با هدف تعیین کیفیت ارایه مراقبت های پس از زایمان در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شهید بهشتی در سال 1382 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی و بر روی 60 زن مراجعه کننده که یک نوزاد زنده و سالم به طریقه واژینال به دنیا آورده و هیچ مشکل داخلی و جراحی شناخته شده ای نداشتند صورت گرفت. این مراقبت ها شامل اندازه گیری علایم حیاتی، ارزیابی رحم، پرینه، پستان، اندامهای تحتانی و سیستم های ادرای، گوارشی و خروج بیمار از بستر بود. خدمات ارایه شده به وسیله مشاهده بررسی و ثبت گردید. یافته ها: میانگین سی نمونه ها 24.3±4.7 (± انحراف معیار) سال بود. حاملگی و تعداد فرزندان زنده به ترتیب در 78% و 83% نمونه ها یک الی دو فرزند بود که اکثریت آنها هیچ موردی از مرگ و میر فرزند و سقط جنین را نداشتند. کیفیت ارایه مراقبت ها در بخش پس از زایمان در اکثریت موارد ضعیف بود که در این میان اندازه گیری علایم حیاتی و خروج از بستر کیفیت متوسط و بقیه مرقبت ها، کیفیت ضعیفی داشتند. نتیجه گیری و توصیه ها: کیفیت ارایه مراقبت های پس از زایمان در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی ضعیف است. با توجه به اهمیت این مراقبت ها در پیشگیری از عوارض دوره پس از زایمان، انجام بررسی ها و تحقیقات بیشتری در رابطه با علل کیفیت پایین این مراقبت ها توصیه می شود.